กมลผลา

นิยายเรื่องนี้แต่งเล่นๆ ไม่มีสาระอะไรเน้นแก้เบื่อ แค่อยากให้นางยักษ์เลิกอกแตกตายซักที

ดัดแปลงจากเรื่องพระอภัยมณีค่ะ ดัดแปลงโดยเอามาแค่ชื่อตัวละคร ดังนั้นอ่านเอาสนุกก็พอนะ

นางผีเสื้อสมุทร ยักษ์คุมวิญญาณผีตายโหงแห่งท้องทะเลในที่นี้ ผู้เขียนขอตั้งชื่อให้ว่า กมลผลา กะ-มน-ผะ-ลา เป็นชื่อที่ผู้เขียนตั้งเอง เพราะสงสารนางยักษ์จากเรื่องพระอภัยมณีเป็นการส่วนตัว ในเรื่องนั้นนางต้องถูกคนรักนอกใจถูกพลากลูกชายเพียงคนเดียว สุดท้ายยังอกแตกตาย ดังนั้น ขอให้เรื่องนี้ นางได้กลายเป็นสาวใจหินที่ไม่รักใครง่ายๆ สวยแซ่บสะท้านมหาสมุทรไปเลยนะงานนี้

___________

ท้าวสุทัศน์และพระนางประทุมเกสรแห่งกรุงรัตนา ทั้งสองมองหน้าลูกชายหนึ่งเป็นดังหัวแก้ว อีกหนึ่งเป็นดั่งหัวแหวน

คนโตเกิดหัวปีชื่อพระอภัยมณีรูปงามดั่งเทพบุตร ผิวพรรณเนียนดั่งหยก ถึงจะยังไม่โตเป็นชายหนุ่ม แต่หนุ่มน้อยผู้นี้ก็ทำให้ผู้พบเห็นประจักษ์แจ้งถึงความรูปงามนี้ทันทีที่ได้เห็น

คนเล็กเกิดท้ายปีชื่อศรีสุวรรณรูปงามจนสตรีเหลียวหลัง อีกทั้งยังมีผิวกายเนียนดังทองคำบริสุทธิ์ อวดเบ่งความหล่อเหลาแข่งกับพี่ชายมาติดๆ

ตอนนี้ทั้งสองเติบโตขึ้นมาก ท้าวสุทัศน์ผู้เป็นบิดาเห็นสมควรที่จะให้บุตรชายทั้งสองออกเดินทางไปตามหาอาจารย์เพื่อร่ำเรียนวิชาได้แล้ว 

"พระอภัยลูกรัก เจ้าพาน้องออกไปหาอาจารย์เพื่อร่ำเรียนวิชา ให้แตกฉาน แล้วค่อยกลับมาดูแลบ้านเมืองต่อจากบิดา^^"

ท้าวสุทัศน์มองหน้าบุตรชายด้วยความรัก น้ำเสียงอบอุ่น แต่เจ้าของชื่อเพียงเอียงหัวน้อยๆ อย่างสงสัย

ก่อนจะหันหน้าไปมองน้องชายที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ในตอนนี้ด้วยเขากำลังนั่งอยู่

เขาเลยกระเถ็ดกระเถ็ดก้นของตัวเองไปหาน้องชายที่ชื่อศรีสุวรรณ ที่ตอนนี้ในที่สุดเขาก็นอนคว่ำได้แล้ว

พระอภัยตบมือชอบอกชอบใจที่เห็นร่างที่เล็กกว่าตัวเอง นั้นนอนคว่ำกระดุกกระดิ๊กไปมา 

เมื่อนั้นท้องของเขาก็ส่งเสียงดัง ปากสีแดงแบะออกเล็กน้อย แต่ก่อนที่น้ำตาจะไหล เขาก็คลานไปหามารดาที่นั่งมองพวกเขาพี่น้องอยู่

เมื่อถึงเป้าหมายก็รีบเข้าไปเปิดนม ดูดดื่มน้ำนมจากอกมารดาทันที ไม่นานเขาก็หลับไป โดยมีสายตาของน้องชายที่มองเต้านมอีกข้างของมารดาอย่างคาดหวัง

ส่วนผู้เป็นบิดานั้น เขาก็ส่งสายตาสุดร้อนแรงใส่บุตรชายอย่างไม่หยุดหย่อน

'เมื่อไหร่จะโตกันซักที!!!ประทุมที่เจ้าดูดดื่ม สองเต้าที่พวกเจ้าจับนั้น!เป็นของบิดารู้กันหรือไม่???'